کد مطلب:62473 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:291
بررسی اجمالی سیره مدیریتی و حكومتی امام علی (ع ) مبین آن است كه ایشان در تمام مراحل زندگی، به ویژه در مدیریت جامعه اسلامی همواره به اصل اعتدال و میانه روی پایبند بوده، و به شدت از افراط و تفریط اجتناب می كرد. علاوه بر این، كارگزاران خویش را سفارش می كرد كه كارهای خود را بر مبنای اصل مهم اعتدال و میانه روی استوار كنند، و هرگز در اداره امور به وادی افراط و تفریط كشیده نشوند. اصولا اعتدال و میانه روی مسأله ای عقلی است، و به حكم عقل این نكته دریافت می شود كه بهترین راه انجام دادن كارها، اعتدال و میانه روی است؛و هیچ گاه با افراط و تفریط نمی توان كارها را به سامان رساند، و به اهداف دست یافت. بر این اساس، امام علی (ع ) از سویی توصیه به اعتدال كرده و می فرماید: علیك بالقصد فی الامور؛[1] در كارها میانه رو و معتدل باش؛و از دیگر سو افراط و تفریط را نشانه و نتیجه نادانی دانسته و می فرماید: لاتری الجاهل الا مفرطا او مفرطا[2] جاهل را نمی بینی مگر این كه یا افراط می كند یا تفریط.
اعتدال و میانه روی از مسائل مهم، به ویژه در مدیریت و هدایت مجموعه های سازمانی است. پرهیز از افراط و تفریط ضرورتی است كه بدون توجه به آن نمی توان سازمان را به خوبی اداره كرده و به سوی دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده، رهنمون شد. برنامه های دین اسلام بر اصل مهم اعتدال استوار است. هیچ برنامه ای بدون توجه به این اصل و پرهیز از هر گونه تندروی یا كند روی، به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.